داستانخوانی در صف نوبت بانک
دستگاههای نوبتدهی یکی از کارآمدترین سیستمهای اتوماسیون اداریست که ارگانهایی که مراجعین متعددی دارد، بکار گرفته میشود. این دستگاهها را احتمالا شما هم در هنگام مراجعه به بانکها دیدهاید.
حالا تصور کنید که به بانک رفتهاید و برای انجام کارتان باید مدتی توی صف بایستید. در طول این مدتی شاید بتوانید با موبایل خود کمی بازی کنید یا از دستگاه آبسردکن آبی بنوشید یا در و دیوار را تماشا کنید. طبیعتاً دقایقی که شما در این قسم مکانها به انتظار میگذرانید اوقات مرده محسوب میشوند. اما ایده یک مخترع که باعث شده که شما این دقایق را به شکل بهتری سپری کنید. و داستان کوتاه بخوانید.
کریستف سیبیود دستگاهی ساخته که به شما براساس مدت زمانی که باید توی صف بایستید یک داستان کوتاه ارائه میدهد. این دستگاه که هزاران داستان کوتاه از نویسندگان مختلف را در خود ذخیره دارد، براساس مدت زمان انتظار شما داستانهای ۳ یا ۵ یا ۸ دقیقهای و یا ده دقیقهای را روی کاغذهای حرارتی (کاغذهای قبض رسید دستگاههای خودپرداز) برای شما منتشر میکند و شما میتوانید از زمانی که قراراست بیهوده تلف شود استفاده بهتری ببرید و رنج انتظار را متوجه نشوید.
مخترع این ایده که استارتآپش با استقبال مسئولین شورای شهر گرونوبل مواجه شده قرار است در مکانهایی نظیر بانکها و ادارجات دولتی، دفاتر توریستی و کتابخانهها مورد استفاده قرار گیرد.
یک انتشارات شناخته شده فرانسوی هم هزینه تولید انبوه این دستگاه را تقبل کرده است. و در ازای ارائه دستگاه به ارگانهای مختلف مبلغی را دریافت مینماید.
سیبیود بانی این استارتآپ در گفتگو با فرانس پرس میگوید:
به خطر افتادن فرهنگ مکتوب و نوشتاری در دوران ما یک مسئله جدیست. اینروزها که مردم عادت دارند همهچیز را بصورت دیجیتالی در موبایلهای هوشمند خود ذخیره کنند، فرهنگ مکتوب در معرض انقراض قرار گرفته و دیگر کسی دل و دماغ کتاب خواندن را ندارد. بهانه اصلی من برای ساخت این دستگاه نیز همین مسئله بود. اگر داستانهای ارائه شده به مخاطب برایش جذاب باشد او به خرید کتاب و خواندن دیگر آثار این نویسنده ترغیب خواهد شد.
این مخترع فرانسوی که ایده ساخت این دستگاه را از یک دستگاه فرآوری شکلات خودکار گرفته میگوید که این دستگاه با محیط زیست نیز سازگار است، چراکه داستانهای آن روی کاغذهای حرارتی منتشر میشود (که قابلیت ماندگاری دایمی ندارند) و فرد نمیتواند این کاغذها را پیش خود نگه دارد چراکه نوشتههای روی آن پس از مدت کوتاهی محو خواهند شد. بنابراین مجبوراست این کاغذها را در ظرف مخصوصی بریزد تا ما آنهارا دوباره بازیافت کنیم و داستانهای جدید دیگری روی آن بنویسیم!
ادبیات اقلیت / ۳ آبان ۱۳۹۴