دربارۀ بهاء طاهر
بهاء طاهر در ژانویهی ۱۹۳۵ در استان جیزهی مصر به دنیا آمد. وی در سال ۱۹۵۶ از گروه تاریخ دانشکده ادبیات دانشگاه قاهره فارغ التحصیل شد و ۱۹۷۳ از همان دانشگاه دیپلم پژوهشهای عالی در روزنامهنگاری و پژوهشهای عالی تاریخ معاصر را دریافت کرد. از آن به بعد تا ۱۹۷۵ در شبکه دو رادیو مصر(رادیو فرهنگ) به کار مشغول شد.
اما به دلیل نگاه تیز و تندش نسبت به موضوعاتی که به آنها میپرداخت، در ۱۹۷۵ ممنوعالقلم شد. در همین سال بود که از سر ناچاری کشورش را ترک کرد، اما دست از ترجمه برنداشت و به عنوان مترجم به کشورهای مختلف آفریقایی و آسیایی سفر کرد. ۱۹۸۱ از او دعوت شد تا در ژنو به عنوان مترجم برای سازمان ملل متحد کار کند و در این سمت تا ۱۹۹۵ خدمت کرد و سپس برای ادامه زندگی به مصر بازگشت.
علاقه بهاء طاهر به نوشتن، اطلاعات خوب او از تاریخ و قلم روانش، باعث شد که حاصل عمر نویسندگیاش ده رمان و مجموعه داستان و چندین نمایشنامه باشد. رمان واحه غروب علاوه بر محبوبیت، جایزه بوکر را هم برایش به ارمغان آورد و بهاء طاهر در ۲۰۰۸، موفق به دریافت جایزه بوکر عربی شد. او پیش از این نیز جایزهی دولتی سپاس مصر در ادبیات را در ۱۹۹۸ به دست آورده بود. این جایزه برای بهترین ترجمهی رمان به او اهدا شد. وی هم چنین در سال ۲۰۰۰ در ایتالیا برای ترجمهی رمان «خاله صفیهام و صومعه» موفق به کسب جایزه شد و جایزهی ادبی مبارک نیز در ۲۰۰۹ به او تعلق گرفت، اما طاهر در جریان اعتراضات مردم مصر علیه حسنی مبارک جایزهاش را در سال ۲۰۱۱ پس داد و گفت: «وقتی دولت مبارک، خون مردم شریف مصر را میریزد، او نمیتواند چنین جایزهای را داشته باشد.»
برخی از آثار او نیز در طی این سالها از انگلیسی و فرانسه به عربی ترجمه شده است و «واحه غروب»، «عشق در تبعید» و «زمستان ترس»اش را نیز رحیم فروغی به فارسی ترجمه کرده است.
ادبیات اقلیت/ ۱۴ مرداد ۱۳۹۵
تمامی حقوق برای پایگاه اینترنتی «ادبیات اقلیت» محفوظ است.