فتح الله بینیاز رفت تا بمیرد
فتح الله بینیاز، نویسنده و منتقد ادبیات داستانی و نویسنده مجموعهداستان «میروم که بمیرم» روز یکشنبه ۲۱ مهرماه به علت ایست قلبی درگذشت.
ادبیات اقلیت ـ فتح الله بینیاز در ابتدای کارهای ادبیاش با نام مستعار مینوشت و از ۱۳۸۰ که آغاز به نوشتن با نام خودش، با نام «فتح الله بینیاز» کرد، بیش از بیست مجموعهداستان، رمان و نقد ادبی نوشت.
آخرین رمان او به نام «بعد از مرگ هنوز میمیرم» در سال ۱۳۸۶ در انتشارات آوای کلار منتشر شده بود. او حدود هشت سال بود که چیزی منتشر نکرده بود.
مکانی به وسعت هیچ (رمان / ۱۳۶۹)، می روم که بمیرم (مجموعه داستان / ۱۳۷۷) افعیها خودکشی نمیکنند (رمان / ۱۳۸۳) تشییع جنازه یک زنده به گور (مجموعه داستان / ۱۳۸۲) و ترجیع بندی برای شاعران جوان (رمان / ۱۳۸۶) برخی از آثار داستانی این نویسنده است.
بینیاز متولد ۱۳۲۷ در مسجد سلیمان و فارغ التحصیل رشتۀ مهندسی برق بود. او روز یکشنبه ۱۲ مهر ۱۳۹۴ در بیمارستان فیروزگر تهران درگذشت.
بنا به گزارش هنرآنلاین، بر اساس اعلام خانواده این نویسنده، بی نیاز در وصیت خود خواستار خاکسپاری بدون اطلاع رسانی در یکی از روستاهای دور افتاده شده است اما خانواده این نویسنده اعلام کردهاند این موضوع امکانپذیر نیست و به دنبال خاکسپاری او در تهران در آرامش و به تنهایی هستند.
ادبیات اقلیت درگذشت این نویسنده را به خانوادۀ او و جامعۀ ادبی ایران تسلیت میگوید.