دو شعر از شهرام گراوندی: تو رنگ باران و شب‌پره‌ها و کاسۀ عتیقِ فلز / دریایی تو! / نباتی در شاهراهِ درخت / آوندهای شهد و عسلی / در یاخته‌های ذهنم! / تو قصیل پر شبنم صبح ِ روستایی / نجوای دلنشین چوپانی / در کوه‌های آوای نی و خش‌خش ِ پازن و برنوی بازیگوش! ...