فرمان یازدهم اثری است بسیار جسورانه برای نگاه به گذشته؛ «گذشته‌ای که بر پشت آن سواریم و جلو می‌رویم»(ص 163) گذشته‌ای که شاید اگر حقیقت آن به‌درستی فاش شود، مسائل امروز نیز حتی اگر حل نشوند، اهمیتشان را از دست می‌دهند. مسائلی که ریشه در تاریخ ادیان دارند و سرچشمه‌ی بی‌اعتمادی و ترس میان پیروان ادیان است. ...

رسم این زن سکوت است نوشتۀ مهدی مرعشی را مرد میان‌سالی روایت می‌کند که به امید قراری است که با زنی در تهران گذاتشه و به قصد یافتن او، حالا در مونترال کاناداست. او با چمدانی در دست و کوله‌ای بر دوش، در فرودگاه منتظر است تا زن طبق توافقی که کرده‌اند، به استقبالش بیاید، انتظاری که در شرجی تابستان مونترال بی‌ثمر می‌ماند. ...

نقطهٔ قوت کتاب در این است که با وجود سه مولفی که با هم به صورت مشترک شعر‌ها را نوشته‌اند ولی زبان کار یکدست از آب در آمده و معلوم است که روی آن کار شده و زحمت بسیاری رفته است. ...

مرتضا کربلایی لو دربارۀ رمان غیاب دانیال نوشتۀ امیر احمدی آریان نوشت: آنچه راوی به گفته خودش در این رمان در مورد دانیال مرزی نوشته است حقیقت محض است. ...

فرشته مولوی در این رمان با تم آشنای پسرکشی که در ادبیات فارسی سابقه‌ی درازی دارد کلنجار رفته، ولی به سرانجامِ معمولِ این مضمون تن نداده است. ...

سیاهان منفعلانی‌اند که ابرقهرمانِ سفید به کمک‌شان شتافته و البته توان چندانی برای یاری رساندن به آن‌ها ندارد: اتیکوس مردِ اخلاق است و نه مردِ عمل. به سیاهان احترام می‌گذارد اما مبارزه برای احقاق حقوق‌شان؟ نه. ...

محبوبه حاجی مرتضایی: از باغ‌ها به بعد، داستانی در حال و هوای یک دختر نوجوان میبدی است که شاهد زوال باغ‌ها و خانه‌های اربابی کویری است. داستان خوش ساخت و پرکششی که در یک ظهر خوانده می‌شود. ...

علیرضا نوری ضمن حفظ تشخص و فردیتش، نگاهی جهان‌وطنی دارد. او شاعری است که «جای زخم‌هایش را رو به دوربین جهانی» می‌گیرد و می‌گوید: «و جای زخم‌هایت را رو به عاشورا / رو به قبله / و جای زخم‌هایت را به گاوی که زمین روی شاخش» ...

«من و اتاق‌های زیر شیروانی» روایتی توصیفی از زندگی روزمره‌ی شخصیت اصلی و دربردارندۀ شخصیت‌شناسی راوی در مورد افرادی از ملیت‌های مختلف است که در محیط کار و زندگی او در کشور فرانسه حضور دارند. ...

رمانی خوش‌ساخت با نثری راحت و زیبا از نویسنده‌ای که تاکنون از او چیزی نخوانده بودم. او ساختار رمان خود را دقیقاً با بهره‌گیری از عناصر فیلم‌نامه‌نویسی نوشته است. زمان، مکان، فضا و شخصیت‌ها کاملاً دقیق و حساب‌شده سرجای خود قرار دارند. زمان، سال ۱۳۶۳ در بحبوحه جنگ ایران و عراق، و فضا، ‌ فضای دلهره و دلواپسی است. ...