شما اینجا هستید:خانه » یادداشت (Page 12)

ترسوها / دیمه ونوس (نامزد نهایی جایزه بوکر عربی ۲۰۱۸)

کاغذهایی که "نسیم" آن مرد خوش‌تیپ استخوان‌‌درشت ارسال کرده، "سُلیمی [سُلیما]  را برآشفته است. در حالی که کلمه به کلمه‌شان ‌را می‌بلعد و حرف به حرف لابه‌لای‌شان می‌دود، درمی‌یابد که او رمانی ناقص در دست دارد؛ شبیه سرگذشت زنی سرشته‌شده از ترس؛ درست مثل خودش. نسیم چه قصدی داشته‌ است؟ ...

ادامه محتوا

میراث سنگ‌قبرها / ولید الشرفا (نامزد نهایی جایزه بوکر عربی ۲۰۱۸)

از سلول خود بالای کوه الکرمل، زندانی فلسطینی، الوحید [= تنها] به گذشته بازمی‌گردد؛ به هنگام جنگ ژوئن 1967 که کودک بود؛ و پدر و پدربزرگ او به اجبار از روستای خود "عین‌حوض" کوچانده شدند؛ چراکه اسرائیلی‌ها آن ‌را به طرح روستای هنرمندان اختصاص داده و نام آن را "عین‌هود" گذاشته بودند. ...

ادامه محتوا

ساعت بغداد / شهد الراوی (نامزد نهایی جایزه بوکر عربی ۲۰۱۸)

این رمان در شهر بغداد می‌گذرد، و از زبان دخترکی روایت می‌شود که در سال 1991 هنگام حملات هوایی نیروهای ائتلاف، در یکی از پناهگاه‌ها با دخترکی دیگر آشنا می‌شود. دو دختر آرزوها و رؤیاهای خود را با هم به اشتراک می‌گذارند؛ و رؤیاهاشان با خیالات و اوهام درمی‌آمیزد. ...

ادامه محتوا

گل‌هایی که طعمۀ آتش شدند / امیر تاج السر (نامزد نهایی جایزه بوکر عربی ۲۰۱۸)

خمیله [= گیسو] زیبایی را از مادر ایتالیایی و ثروت را از پدرش به ارث برده است. در بیست سالگی از مصر، جایی که در آن تحصیل زیبایی‌شناسی کرده بود، به شهر خود "سور" با آن فرهنگ متنوعش بازمی‌گردد. ...

ادامه محتوا

حذف اندیشۀ مستقل با پیچیده‌نویسی / محمدمهدی ابراهیمی فخاری

استدلال‌هایی که در مورد اهمیت زبان مطرح می‌شوند، جز دربارة مطالبی که دربارة زبان است، نمی‌تواند مصداق داشته باشد و باز هم این سؤال مطرح می‌‌شود که چقدر از مطالبی که از به‌صورتی پیچیده‌تر از حد نیاز نوشته می‌شوند، دربارة زبان هستند؟ ...

ادامه محتوا

پریشانی ادبیات یا پریشانی از نااهلان ادبیات؟ / یادداشتی از حمیدرضا منایی

جناب محمود دولت آبادی در اکران خصوصی «پل خواب» با اشاره به توانایی‌های رضا براهنی و مصایبی که در ایران کشید و منجر به مهاجرتش شد، گفته است: «امروز آقایان باید یک لحظه با خودشان فکر کنند با ادبیات پنجاه‌ساله و نویسندگان ما چه کردند!؟» ...

ادامه محتوا

تا “هاروارد” چه قدر راه است!؟ / مهدی نورمحمدزاده

تابستانِ سال 2001 میلادی. بوستون آمریکا. شب بود و در محلۀ هاروارد بودم. جایی با تابلوی دانش‌گاهِ هاروارد روبه‌رو نشدم، اما کافه‌هایی دیدم به اسم هاروارد. بوتیک‌هایی به اسمِ هاروارد. متعجب جلوتر رفتم. ساختمان‌هایی با معماری فوق‌العاده قدیمی. اما هیچ نشانی از دانش‌گاه نبود. ...

ادامه محتوا

الیوت: تمام‌قد در آینه‌ای دیگر / نگاهی به ترجمه‌های جواد دانش‌آرا از آثار الیوت

در قفسۀ کتاب‌فروشی‌ها، ترجمه‌های گوناگونی از آثار الیوت به فارسی می‌توان یافت، اما متأسفانه این برگردان‌ها آیینه‌هایی هستند کمابیش کژتاب که سیمایی کژدیس از الیوت می‌نمایانند. این ترجمه‌ها تنها وجوهی از معانیِ چندگانۀ آثار الیوت را دریافته‌اند... ...

ادامه محتوا

جادوی رئالیسم / نگاهی به داستان «دم» نوشتۀ مرتضی کربلایی‌لو

به تجربه دریافته‌ایم که هرچقدر دقیق‌تر دروغ بگوییم، باورپذیرتر خواهد بود. یادم نیست کجا، مارکز گفته بود که اگر بگویید صدها فیل در آسمان پرواز می‌کردند، کسی باور نمی‌کند ولی اگر بگویید هشتصد و هفتاد و سه فیل در آسمان پرواز می‌کردند، باورپذیر می‌شود. ...

ادامه محتوا

تمامی حقوق برای پایگاه اینترنتی «ادبیات اقلیت» محفوظ است.

رفتن به بالا