سینا، قهرمان رمان ایشان مخاطب قصه‌های سنگین بانوست. قصه‌هایی که پا فراتر از «یکی بود یکی نبود»های کودکانه گذاشته‌اند، قصه‌هایی بومی و اسطوره‌ای که طی سالیان طولانی غنی شده و اکنون... ...

امکان دستیابی به درون ذهن آدمی، عوض کردن خاطرات، بازسازی و پاک کردن عوامل اندوه و جایگزین کردن آن‌ها با احساس رضایت و شادمانی، رؤیای همیشگی بشر بوده است. ...

ادبیات اقلیت ـ مهین میلانی: "نامکتوب" نانوشته معنا می‌دهد. به معنای چاپ‌نشده برروی کاغذ. اما شاید بتوان آن را بازمکتوب نام نهاد، همان‌گونه که مهدی موسوی نژاد، نویسندۀ این هایپرتکست الکترونیکی، خود آن را «یک روایت بی‌پایان» توصیف کرده است. چراکه خواننده با گزینش‌هایش از طریق لینک‌هایی که داده شده، آن‌گونه که «می‌خواهد» روایت‌ها را از لابیرنتِ فلات بیرون می‌کشد و شاید نتیجه‌گیری خود را به دست دهد. از سه منظر ...

مجتبی گلستانی را بسیاری با کتاب «واسازیِ متونِ جلال آل‌احمد» شناختند. کتابی که در زمستان 1394 منتشر شد و نویدِ حضور منتقدی جدی و پژوهشگری پرسشگر را می‌داد. آن‌چه آن سال‌ها پیش از هر چیز، مخاطبِ جدی ادبیات را درگیرِ این کتاب کرد، نامش بود... ...

هوشنگ گلشیری می‌گوید: «من قبلاً کاری از نویسنده‌ای جوان خواندم و خوشم آمد از کارش. خیلی تلاش کردم و پیدایش کردم. آمد و با هم نشستیم و حرف زدیم... ...

راهی که شعر روشنی از اولین مجموعه‌اش نیمۀ گمشده سال 85 تا این مجموعه، با برند زاگرس سال 97 طی کرده است، از نظر زمانی راهی نسبتاً طولانی است، امّا در مقایسه با این سال‌ها میزان تغییر و تحوّلی که در وجوه فنّی شعر او اتفاق افتاده است... ...

رنگ پوستِ همه‌شان فیلی بود؛ همه به جز اِلمر. فیلی که پوست تنش زرد و نارنجی و قرمز و صورتی و بنفش و آبی و سبز و سیاه و سفید بود. یک شب المر از این فکر که چرا با دیگران فرق دارد و برای همین دیگران مسخره‌اش می‌کنند خوابش نبرد... ...

مردی از کنار درختان خیس و غیر خیس می‌گذرد. در ساعتی معیّن با لباسی که هرروز تکرار می‌شود، دقیقه‌ای از رفت‌وآمد‌هایش پس‌وپیش نمی‌شود. در ساعتی مشخص به اداره می‌رود، رأس ساعت هرروزه به کافه می‌رود، نوشیدنی همواره‌اش را می‌نوشد، سومین سیگارش را ساعت ۲ آتش می‌زند بی‌آنکه ثانیه‌ای عقب‌وجلو شده باشد. ...

در 23 سالگی دیپلم گرفت و در 47 سالگی به بازنشستگی تن داد تا اخراج نشود. دانش‌آموز خوبی بود ولی چه سود؟ دوازده‌ساله که بود پدرش درگذشت... ...

در سالِ هزاروسیصد هجری شمسی، سالی که یکی از اولین زنانِ سخن‌گو، بی‌بی‌خانم استرآبادی، از دنیا رفت، سیمین دانشور یکی از بزرگ‌ترین سخن‌گویانِ قرنی که در آستانه‌ی پایانش هستیم، به‌دنیا آمد... ...