نقطهٔ قوت کتاب در این است که با وجود سه مولفی که با هم به صورت مشترک شعر‌ها را نوشته‌اند ولی زبان کار یکدست از آب در آمده و معلوم است که روی آن کار شده و زحمت بسیاری رفته است. ادامه متن
مرتضا کربلایی لو دربارۀ رمان غیاب دانیال نوشتۀ امیر احمدی آریان نوشت: آنچه راوی به گفته خودش در این رمان در مورد دانیال مرزی نوشته است حقیقت محض است. ادامه متن
فرشته مولوی در این رمان با تم آشنای پسرکشی که در ادبیات فارسی سابقه‌ی درازی دارد کلنجار رفته، ولی به سرانجامِ معمولِ این مضمون تن نداده است. ادامه متن
شاعر مرا در فضایی هولناک با یک تنهایی عظیم، آویزان از نخ‌های خیمه شب بازی نگه می‌دارد و در لحظه‌ای که خواننده منتظر است عرق حاصل از شعر خشک شود، دو سطر پایانی شعر ضربۀ نهایی را در شکلی پنهان... ادامه متن
سیاهان منفعلانی‌اند که ابرقهرمانِ سفید به کمک‌شان شتافته و البته توان چندانی برای یاری رساندن به آن‌ها ندارد: اتیکوس مردِ اخلاق است و نه مردِ عمل. به سیاهان احترام می‌گذارد اما مبارزه برای ا... ادامه متن
محبوبه حاجی مرتضایی: از باغ‌ها به بعد، داستانی در حال و هوای یک دختر نوجوان میبدی است که شاهد زوال باغ‌ها و خانه‌های اربابی کویری است. داستان خوش ساخت و پرکششی که در یک ظهر خوانده می‌شود. ادامه متن
مدتی پس از انتشار گزارش نشست آیا باید داستان ایرانی خواند؟ بخش‌هایی از آن، در برخی مجامع و رسانه‌های ادبیاتی مورد توجه قرار گرفت که در آن احمد غلامی به وضعیت جوایز ادبی ایران و از جمله، جایز... ادامه متن
دلالت‌های ضمنی در شعر آواز شامل تشبیه و صنایع بدیعی در بخش استفاده از هواپیما و ترسیم تنهایی در خانه است. حالت و صدای شاعر حکایت از یک لحن انعکاسی دارد و نهایتاً یک تغییر در احساس در بخش آخر... ادامه متن
مرگ برای شعر او مضمون شده است و صحنه‌ها و کلماتی که در همه جا هست، تصویر مرگی است آمده یا در راه. از سنگ می‌نویسد، از جنازه، از سوختن و بسوی غروب رفتن و در انتظار مرگ نشستن... ادامه متن
علیرضا نوری ضمن حفظ تشخص و فردیتش، نگاهی جهان‌وطنی دارد. او شاعری است که «جای زخم‌هایش را رو به دوربین جهانی» می‌گیرد و می‌گوید: «و جای زخم‌هایت را رو به عاشورا / رو به قبله / و جای زخم‌هایت... ادامه متن
آخرین دیدگاه ها