سروش مظفر مقدم / اندیشیدن به شکل سلبی رأی دادن

ادبیات اقلیت ـ شاعران، نویسندگان و اهل قلم، نگاه‌های متفاوتی دربارۀ انتخابات اسفند ۱۳۹۴ ایران، دارند. در پرونده «آن که گفت آری و آن که گفت نه» اظهار نظرها و یادداشت‌های کوتاه و بلند برخی از آنان را گرد هم آورده‌ایم و بازنشر یا نشر داده‌ایم. تا از نگاه کسانی که حرفۀ آنان سیاست نیست و به معنای خاص کلمه «اهل سیاست» نیستند، این موضوع را بازخوانی کنیم. تلاش «ادبیات اقلیت» این بوده است، که سلایق و نظرهای متفاوت را دربارۀ این موضوع، گرد هم آورد.

سروش مظفر مقدم، نویسنده، در یادداشت کوتاهی که در اختیار ادبیات اقلیت قرار داده، نوشته است:

به نظر من شرکت در انتخابات برای همهٔ ما دو وجه دارد: اگر به دنبال تغییرات اساسی و زود بازده، در شئون فرهنگی اجتماعی و سیاسی کشور هستیم، به راه خطا رفته‌ایم چرا که با توجه به وضعیت کنونی این تغییرات هزگز یک شبه رخ نخواهند داد و امکان دارد مدت مدیدی به طول بینجامد یا اصلا به آن نقطهٔ مطلوب نرسیم. در حقیقت انتخابات روزنه‌ای است برای زنده ماندن امید به تحول نه راهی مستقیم برای رسیدن به آن. بنابراین اگر قصد رای دادن را داریم، تنها به شکل سلبی آن بیندیشیم. یعنی ممانعت از ورود تفکرات بسته و واپسگرا به مجلس. هرچند مجلس شورای اسلامی به زعم برخی تحلیل گران، دارای حوزه‌ای کوچک است، اما می‌تواند جلو تصویب بسیاری لوایح ارتجاعی و عقب مانده را بگیرد و بدل به تریبونی برای بیان افکار متفاوت شده و حوزهٔ مطالبات مردمی را گسترش دهد. از این روی و در تقابل با جریان‌های واپس گرا، حضور در انتخابات مجلس می‌تواند این دریچه را همچنان باز نگاه دارد. رای دادن در این دوره، کنشی بسیار شخصی و قائم به نتیجه گیری و جمع بندی کاملا شخصی است.. من نیز چون سایر هنرمندان با جمع بندی فوق، سعی می‌کنم در این انتخابات شرکت کرده و به لیست یا چهره‌های پیشرو رای دهم و البته، رای دادن به این جریان را به دوستانم صرفا توصیه می‌کنم.
سروش مظفر مقدم ۴ اسفند ماه ۱۳۹۴

ادبیات اقلیت / ۵ اسفند ۱۳۹۴