یادداشت‌های احمد ابوالفتحی و نفیسه مرادی
ادبیات اقلیت ـ نفیسه مرادی «دست‌هام زیر سرم بود. چشمم به سقف بود. سقف شکم داده بود. خط سفید موریانه‌ها، رنگ اٌخرایی چَندل‌ها را بریده بود. بادِ داغ لوله می‌شد و از بادگیر تو می‌زد و تو اتاق... ادامه متن
ادبیات اقلیت ـ نفیسه مرادی: داستانِ کوتاهِ آقاجولو، از نخستین آثار منتشر شده‌ی ناصر تقوایی، روایت زندگی مردی ایتالیایی به نام مهندس جولیو در بندر لنگه است. در این داستان از همان آغازِ روایت،... ادامه متن
محمد مختاری در جستاری با نامِ «دفع و نفی روشنفکران» که دو سال پیش از قتلش در کتاب تمرین مدارا منتشر شده است به مسئلۀ «تحقیر و تقبیح روشنفکران در جامعه» می‌پردازد. ادامه متن
مجتبی گلستانی در کتابِ در جنگل بلوط که یک نامۀ بلندِ عاشقانه است و جست‌وجویی بی‌پایان است در راهی ناتمام برای دوباره آشنا شدن با جهان در دورانِ بی‌خانگیِ انسانِ مدرن و بیگانگی او با جهان؛ بر... ادامه متن
مجتبی گلستانی را بسیاری با کتاب «واسازیِ متونِ جلال آل‌احمد» شناختند. کتابی که در زمستان 1394 منتشر شد و نویدِ حضور منتقدی جدی و پژوهشگری پرسشگر را می‌داد. آن‌چه آن سال‌ها پیش از هر چیز، مخا... ادامه متن
هوشنگ گلشیری می‌گوید: «من قبلاً کاری از نویسنده‌ای جوان خواندم و خوشم آمد از کارش. خیلی تلاش کردم و پیدایش کردم. آمد و با هم نشستیم و حرف زدیم... ادامه متن
رنگ پوستِ همه‌شان فیلی بود؛ همه به جز اِلمر. فیلی که پوست تنش زرد و نارنجی و قرمز و صورتی و بنفش و آبی و سبز و سیاه و سفید بود. یک شب المر از این فکر که چرا با دیگران فرق دارد و برای همین دی... ادامه متن
در 23 سالگی دیپلم گرفت و در 47 سالگی به بازنشستگی تن داد تا اخراج نشود. دانش‌آموز خوبی بود ولی چه سود؟ دوازده‌ساله که بود پدرش درگذشت... ادامه متن
در سالِ هزاروسیصد هجری شمسی، سالی که یکی از اولین زنانِ سخن‌گو، بی‌بی‌خانم استرآبادی، از دنیا رفت، سیمین دانشور یکی از بزرگ‌ترین سخن‌گویانِ قرنی که در آستانه‌ی پایانش هستیم، به‌دنیا آمد... ادامه متن
اگر مایل هستید بدانید اقتباسِ بد چگونه می‌تواند مهم‌ترین نقطه‌ی قوتِ یک روایت را به مهم‌ترین نقطه‌ضعف آن تبدیل کند ابتدا داستانِ زخم شیر نوشته‌ی صمد طاهری را بخوانید و سپس فیلم یدو ساخته‌ی م... ادامه متن
آخرین دیدگاه ها