رضا عبده انسانی خالی از افسانه و مشحون از واقعیت‌های موحش را به صحنۀ تئاتر کشاند. او برعکس سنتِ نمایش‌نامه‌نویسیِ تئاترهای عامه‌پسند و ملودراماتیک - که در تصرف خوشبختی‌ها و شوربختی‌های سطحی... ادامه متن

آیا انسانی که رؤیاهایش را در کم‌تحرک‌ترین موضع ممکن [/ عکس پروفایل] محصور می‌کند، دچار «اسکیزوفرنی فرهنگی» و «اختلال خُلقی» است؟ ادامه متن

اگر مارکی دوساد را "فیلسوف اتاق خواب" بدانیم، اسلاوی ژیژک ــ به تقریب سیصد سال پس از او ــ هیچ پروایی ندارد که با لباس خواب و در هیئت یک فیلسوف پست مدرن از اتاق خوابِ خود به عنوان اتاق کار ا... ادامه متن

بی‌گمان، وضعیت فرهنگی امروز ما، بی‌شباهت به گفت‌وگوی بی‌سروته و ابزورد ولادیمیر و استراگون در نمایش «در انتظار گودو»ی بکت نیست. با اشتیاقی وصف‌ناپذیر و منطقی و مبتذل و کور، ادامه متن