صدای تیک تیک ثانیه‌های باقی‌مانده تا لحظۀ سال تحویل از رادیوی سرما خوردۀ پیرزن بلند شد. ماهی قرمزِ وسط سفره، وحشت‌زده خودش را به این طرف... ادامه متن

دو شعر از آنا رضایی: چهار گره برای یک روایت کافی ست / به دنیا می‌آید / زنی روی پل پرنده می‌شود / ازدواج می‌کند / نیمی از چاقودر پولک و آبشش فرو می‌رود... ادامه متن

وقتی از رختکن برگشتم، دیدم یک مرد سرمه‌ای‌پوش در گوشۀ راستِ محوطۀ استخر پشت به من ایستاده و با دو سه نفر از قرمزپوش‌های استخر حرف می‌زند. از دور شبیه افسرهای پلیس بود. فکر کردم چه اتفاقی می‌... ادامه متن

نه این‌که گریه می‌کند منم / نه تو آن سایۀ افتاده بر دیواری / ما دو ابر دیوانه‌ایم در باران / حالا زمین را برای چند سال / در دست ویرانی‌اش... ادامه متن

آنی گفت: «گوش کن، صدایی نمی‌شنوی؟» گفتم: «مهم نیست لابد مال یکی از همسایه‌هاست.» دوباره گفت: «اما صدا از پاگرد می‌آد.» ادامه متن