پیش از آن‌که به پاریس، به خیابان دو فیگیه (خیابان درخت انجیر) منتقل شوم، نوشتن را شیوه‌ای برای زیستن می‌دانستم. و مدتی بر همین عقیده بودم. اما از وقتی که در این خیابان که دو طرفش را خانه‌های... ادامه متن

سه شعر از شهریار بهروز: یک حس پرستش / پیوسته در تو هست / که می‌ترساند آدم را / که هی زبانم لال / که هی گوشِ شیطان کر... ادامه متن

زن تلفن همراهش را انداخت توی جیب پالتوی بلندش. گفت: «شماره‌ام رو می‌بینه، جواب نمی‌ده.» و دوباره دستش را گذاشت روی زنگ در... ادامه متن

دو شعر از شوکا حسینی: با تو در آمیزم / از زیر گرده‌ات تهمینه بزنم بیرون / نه در این دشت محزون / درست وسط کوهستان پیکرت... ادامه متن

دو شعر از هژیر ابراهیمی:  که می‌روی، / به‌هم‌ریخته لای زلف و روسری / من چه می‌داند که تنهایی. / در تضاد رنگ، همین که می‌خندی... ادامه متن