سه شعر از مهدی شادمانی روشن: این روزها / هیچ کس به اندازۀ من زیبا نیست / و هیچ چیز به اندازۀ لطف سرانگشتانم / وقتی که دست به سطح تو می‌کشم... ادامه متن

دو شعر از ساناز داودزاده فر: به کجا رسیده‌ام؟ / هنوز به من شلیک می‌شود / حتی این‌جا / که دموکراسی چیز ساده‌ای ست / و حقوق شهروندی با خون نوشته نمی‌شود... ادامه متن

کارگاه داستان سایت «ادبیات اقلیت» جایی برای انتشار آن دست از آثاری است که نویسندگان آن‌ها تمایل دارند دربارۀ کار آن‌ها گفت‌وگو شود. ادامه متن

ما- یعنی من و ایمان- با شاعری که خیلی دوستش داشتیم بد تا کردیم، خیلی بد. ماجرا از اینجا شروع شد که من توی اتاقم در خیابان هفتم فردیس صدای یک اره‌برقی و افتادن درخت‌های یک جنگل وسیع را شنیدم. ادامه متن