دلم می‌خواست به صدایت بگویم خانه که صدایت سقف داشت / که صدایت می‌توانست مکث کند در گوشم / مکث کند در گوشتم / دلم می‌خواست به صدایت بگویم خانه، صدایت در داشت، آدم را پشت در نگه می‌داشت. ادامه متن

لنگر گرفتم، مثلِ دخترکی کهنه / بوی ماهی می‌دهم؟ / بگو به آن مردی که آن‌طرفِ آب ست / و پاروهایم را دزدیده است: / تو آن ماهی‌گیر را به ساحلِ من فرستادی، چشمۀ من اشک نداشت... ادامه متن

با خودم گفتم آیا باید به او بگویم که «پنج دقیقۀ بعد یک نفر از روبه‌رو می‌آید و ما اجازه نداریم شلیک کنیم؛ به ما اعتماد دارد.» اما جرئت نکردم، گفتنش دردی را هم دوا نمی‌کرد. ادامه متن