هر قدر فصل اول برایم کند و کمحرف بود، فصل دوم کتاب نغز و پرمغز بود. اصلاً دوست داشتم کل داستان از زمانی شروع شود که راوی و همسرش خانۀ پدر مرحومش را ترک میکنند تا برگردند تهران. ادامه متن
کتاب کوه در قالب یک داستان بلند، با زاویهٔ دید من راوی، به قطعهای از زندگی زنی میپردازد که سفری را آغاز میکند و در خلال سفر، خواننده را آرامآرام با دلتنگیهای زنانهٔ خود که ناشی از عدم ت... ادامه متن
روز جمعه، 15 مرداد 1395، جلسهٔ نقد کتاب پاهای آویزان آن زن نوشتهٔ الاهه علیخانی از سلسله جلسات «داستان جمعه» در شهر کتاب قم برگزار شد. ادامه متن
اما نامه نانوشته چگونه میتواند هم پایهگذار نوعی جدید از نوشتن باشد و هم روزآمدسازیِ صرف متون گذشته تلقی نشود؟ درواقع شاید عبارت روزآمدسازی چندان رسا نباشد و به همین دلیل خوش ندارم آن را به... ادامه متن
زن در واحۀ غروب چیست؟ میتوان گفت تا مادامی که در خانه و پشت درهای بسته است، هیچ چیزی نیست. انگار وجود ندارد. زن در واحۀ غروب وقتی نمایان میشود که دیده شود. ادامه متن
راش سوختهها رمان نخست بهروز انوار، رمانی در حدود 150 صفحه است با روایت اول شخص کنشگر. راوی شخصیتی است رو به خاموشی و ویران شدن. او با دوستانی که به نوعی از لحاظ حال و هوا و روحیات شبیه هم... ادامه متن
ادبیات اقلیت ـ بهروز انوار: «آب که کم میشود، درختها میترسند. چاهها عمیقتر میشود تا چکهای آب برسد به ریشههای خشکیدهشان. گاه آب هم میرسد، اما دیگر درخت زنده نمیشود.» نیلوفر نگران هم... ادامه متن
شمارهی ناشناس نمودارِ حرکتِ آرشِ آذرپناه از تجربهورزیهای بهنسبت بدیع در سبکهای جاافتادهی داستانِ کوتاه به سوی یافتنِ شیوهای خودویژه در داستاننویسی را نمایان میسازد. ادامه متن
نفیسه مرادی «جزیره»، روایت پسر جوانی به نام ناجی است که جز فضای محدود جزیرۀ زادگاه و محل سکونت خود، جایی و کسی را نمیشناسد. شکل و شیوۀ زندگی مردمان جزیره، با ورود نیروهای اکتشاف نفت و آوردن... ادامه متن
گردباد ملال
به نظر نمیرسد که این سگ میخواهد رکسانا را بخورد به نیت فراموش شدن نوشته شده باشد. داستانهایی که باید فراموش کنیم، داستانهای مصرفی هستند. حتی اگر بپذیریم که این رمان هم میخواسته فراموش ش... ادامه متن
آخرین دیدگاه ها