شعری از راد قنبری: شکل کدام ابر به اندوه ِآسمان می‌افزاید؟ / ابری که سپید و ممتد بود / و شبیه ِ ردّ پای بمب‌افکن‌ها از اقلیم رؤیاها می‌گذشت. / این را کودکی‌ام گفت / و یا آن‌که / پاره‌پاره و... ادامه متن

شعری از احمد بیرانوند: مدام تو را / تو را مدام / ای همیشه‌ای که مدام / در من / خواستنت را مداوم داشته‌ای! / بلد نیست خون شبیه تو / که در کجای من / چنین مدام / چنان بیاید / که گویی همیشه در ر... ادامه متن

سه شعر از سعید شعبانی: / در ادراک مورچه یا موریانه نمی‌گنجد / پری‌زاد پری‌چهره پیکری / یا پری‌وار پروانه‌ای باشم کنار نام ‌تو / دیگر عجیب‌تر از این / این‌که / از شدید بودنمان در هم / با خبر... ادامه متن

شعری از نرگس باقری: ... ای که خودت را روی ضلع جدولی‌ام می‌کشی / مرا از آزادی برگردان! / که بوق‌های زیادی در بغل دارم / من خط سفید ممتدی دارم اما / چراغ‌های رنگی‌ام مدام / روی قرمز / بند / می... ادامه متن

یک روز می‌بینی اسبی روی درخت لم داده / یک روز مرغی می‌بینی / در مطبخ توی قابلمه کز کرده / آن روز برای زمین روز بزرگی است... ادامه متن

شعری از علیرضا پورمسلمی: سید رضا را تریاک کشت/ چون عاشقش بود / محمد را زنی سرور انگیز / خسرو گلسرخی را  شما کشتید / عاشقتان بود به‌راستی... ادامه متن

شعری از محمد اصفهانی: خسته‌ام / از هر قداست خونینی، / از هر کابوس بی‌خوابی، / از هر قایق به حکمت سوراخی، / حالِ مرثیه‌خوانی را دارم که... ادامه متن

می‌توانست گلولۀ رهاشده را با دهان بگیرد / و با او یک فرصت بسازد / بیا وُ معشوقۀ من شو ای نازنین گلوله / مردنِ دهانِ او چه طعمی دارد... ادامه متن

خیره شدن ترسناک نیست؟ / وقتی که تمام مجسمه‌ها / به همان نقطه خیره باشند / ترسناک نیست هندسۀ ردیف درختان؟ / آن‌گونه به وسواس / که از این زاویه تنها یکی پیدا باشد... ادامه متن