این‌جا در قصۀ "عقب‌نشینی" چشم است که تولید مثل می‌کند. یک بچه از چشم بیرون می‌آید. خودش بی‌شعور و بی‌عقل و بی‌احساس و بی‌رانشِ زندگی و بی‌همه چیز مانند همان کوتوله‌های کتاب ماشین زمان نوشتۀ... ادامه متن
زمان ماجرای داستان، در اسفندماه، یعنی نزدیک عید است. پایان سالی که رفته و روزهای گشوده به آغاز سال نو. چیزی دارد پایان می‌پذیرد و به‌ناچار چیزی در شرف آغاز است. ادامه متن
این متن، گزارش حال مردی است که عاشق شده است و همواره در ایستگاه اتوبوس می‌نشیند و از اتوبوس جا می‌ماند. چرا؟ چون چشم‌هایش را برای غرق شدن در رؤیای چشم‌های معشوقه‌اش می‌بندد. این وضعیت، در اب... ادامه متن
انجمن داستان حیرت با همکاری نشریه "داستان شیراز" نخستین دوره جشنواره نقد داستان کوتاه سال (حیرت) را برگزار می کند. ادامه متن
آن‌چه در این داستانِ زهره عارفی باز تناقض نماست همان کنش معکوس راویِ زن است در جامعه‌ی مرد محور. اویی که فرمان‌های مداومِ مادر در گذشته: «چش‌سفیدی نکن جانان!» و «وقتی با کسی حرف می‌زنی سرت ر... ادامه متن
شروع داستان عافیت وجهی نمایش‌گونه دارد. مردی از میان پستی بلندی‌ها و تپه‌های زباله و جوی‌های بی آب و دیوارهای گلی می‌گذرد و پا به دنیای دیگری می‌گذارد. دنیای انسان‌های هوشمند متمدن، یا دنیای... ادامه متن
داستان کوتاه "برای مارسیای رذل عزیز" نوشتهٔ امیرحسین یزدانبد برندهٔ جایزهٔ «قلم زرین زمانه» نامه گونه‌ای است خطاب به دختری تحصیل کرده از آمریکا که برای بازدید از دانشکده به ایران آمده است. ادامه متن
منتقم / نقد زهره عارفی بر داستان «غروب حوالی عذاب»، نوشتۀ محمدعلی رکنی: فرانسیس بیکن در مورد انتقام گفته است: «آن کس که به انتقام فکر می‌کند، زخمی را که به مرور خوب می‌شود، تازه نگه می‌دارد.... ادامه متن
درد عشق / نقد زهره عارفی بر داستان «دوست دارم همیشه باشم» نوشتۀ سید محمد صاحبی: داستان‌های خوب به طور معمول علاوه بر لذت خواندن، در لایه‌های زیرین خود، به نکات دیگری نیز اشاره می‌کنند و اجاز... ادامه متن
مجموعه داستان‌های محمد طلوعی در مجموعهٔ «تربیت‌های پدر» از دست روایت‌های کرونیک نسبی و گاهی آناکرونیک است. حتی اسم مجموعه، تربیت‌های پدر، نیز خود راه‌برنده به سیر خطی تاریخ با تکیه بر تاریخ... ادامه متن
آخرین دیدگاه ها