دو شعر از هژیر ابراهیمی: که میروی، / بههمریخته لای زلف و روسری / من چه میداند که تنهایی. / در تضاد رنگ، همین که میخندی... ادامه متن
در ساحل جهان / قدم که میزنی آرام، که میدوی آرام، / آن سر اقیانوس / لابلای ماسه و نهنگ میجنبد / و من به پیش میآیم / از پنجره به خوابم / تا ماهی کوچک، به تکاپو افتد... ادامه متن
آخرین دیدگاه ها