رنج می‌کشیم. نه از سرگیجه‌ی خلأ بلکه از سرگیجه‌ی آنچه در پیش است؛ از آینده از آنچه هنوز نیست. خلأ یک محدودیت نیست و یک گذرگاه است؟ خلأ نظیر ما را از پا در آورده. مایا را واگذار کرده‌ایم و کا... ادامه متن

حالا که کف اتاق را از وجود کرک، تارهای مو در اندازه‌های مختلف، گرد و خاک و آشغال‌های ناشناخته دیگر پاک کرده‌ام، لکه‌هایی در کف زمین می‌بینم که مانند هیولایی گرسنه دهان باز کرده‌اند و می‌خواه... ادامه متن

ادبیات اقلیت ـ سه شعر از مرضیه برمال: ۱  پرتم مثل پوکه‌ای جامانده از جنگ خاموشم مثل کتری که این دم، دل جوشیدن ندارد مثل پنجره که در لاک توست درست به رنگ قرمز جیغ که می‌کشد توی کوچه با سفر از... ادامه متن

سه یشت از اوستا: بازسرایی مهرداد فلاح (از روی گزارش زنده‌یاد ابراهیم پورداوود): اهورامزدای رایومند و فرهمند را می‌ستاییم / امشاسپندان را / سازش پیروزمند را / که نگاهدار تمامی آفریدگان است از... ادامه متن

شعری از لیلا درخش: بی نماز به خاک بسپاریدم / باید بریزم به خاک سرازیر / لب به لب / لبریز از زیستن / من آن نطفۀ سرخ شرابم / بنوشم خاک! ادامه متن

چهار شعر از صدف حیدریان: بگو چگونه می‌شود / آدمی را با چند گلوله به رقص درآورد؟ / آن زمان که تنت می‌خواهد / نان را به خانه بازگرداند / و از کوه / که اندوهش را دور سرمان پیچیده / بپرس / اگر م... ادامه متن