"مردان خیابانی" و "در" / دو شعر از هوشنگ ملکی: آن مرد که با چشم بسته در پیاده‌رو پیانو می‌زند منم / مردی در زمینۀ سیاه که سایه‌اش سفید است / و موش‌های تهران انگشت پاهایش را جویده‌اند / مردی... ادامه متن

سه شعر از سعید شعبانی: / در ادراک مورچه یا موریانه نمی‌گنجد / پری‌زاد پری‌چهره پیکری / یا پری‌وار پروانه‌ای باشم کنار نام ‌تو / دیگر عجیب‌تر از این / این‌که / از شدید بودنمان در هم / با خبر... ادامه متن

شعری از نرگس باقری: ... ای که خودت را روی ضلع جدولی‌ام می‌کشی / مرا از آزادی برگردان! / که بوق‌های زیادی در بغل دارم / من خط سفید ممتدی دارم اما / چراغ‌های رنگی‌ام مدام / روی قرمز / بند / می... ادامه متن

شعری از آتفه چهارمحالیان: میانِ پلاستیکِ مرگ / تو را از ساعتِ عصرهایت شناختم / اعلامت می‌کردند در فرکانس‌های خبر / و صورتت را خاک می‌پوشاند با هر خط تسلیت / باید چه می‌کردم؟ ادامه متن

شعری از جواد خوانساری: تکه‌هایی از خیابان / به پولک‌هایش چسبیده است / کمی از کبودی زیر چشمِ دخترک فال فروش / کمی از خاکستر... ادامه متن

خیره شدن ترسناک نیست؟ / وقتی که تمام مجسمه‌ها / به همان نقطه خیره باشند / ترسناک نیست هندسۀ ردیف درختان؟ / آن‌گونه به وسواس / که از این زاویه تنها یکی پیدا باشد... ادامه متن

شعری از علیرضا قاسمی فر: با شما هستم / شما که / شمار قدم‌هایتان را / خیابان خسته نمی‌شود / حتی اگر باران / چترهای کاغذی‌تان را خیس کرده باشد. ادامه متن