شعری از لیلا درخش: بی نماز به خاک بسپاریدم / باید بریزم به خاک سرازیر / لب به لب / لبریز از زیستن / من آن نطفۀ سرخ شرابم / بنوشم خاک! ادامه متن

سه شعر از میثم امیری / روح بالاتر از جسمم رهگذری بود / و من مکاشفه کرده‌ام لای کلمات / تا حیوانِ شعرم بزند بیرون / شعر که شروع می‌شود این‌بار / روحِ شعرم می‌زند بیرون / رستگارم ولی تا حدودی... ادامه متن

"مردان خیابانی" و "در" / دو شعر از هوشنگ ملکی: آن مرد که با چشم بسته در پیاده‌رو پیانو می‌زند منم / مردی در زمینۀ سیاه که سایه‌اش سفید است / و موش‌های تهران انگشت پاهایش را جویده‌اند / مردی... ادامه متن

شعری از راد قنبری: شکل کدام ابر به اندوه ِآسمان می‌افزاید؟ / ابری که سپید و ممتد بود / و شبیه ِ ردّ پای بمب‌افکن‌ها از اقلیم رؤیاها می‌گذشت. / این را کودکی‌ام گفت / و یا آن‌که / پاره‌پاره و... ادامه متن

شعری از احمد بیرانوند: مدام تو را / تو را مدام / ای همیشه‌ای که مدام / در من / خواستنت را مداوم داشته‌ای! / بلد نیست خون شبیه تو / که در کجای من / چنین مدام / چنان بیاید / که گویی همیشه در ر... ادامه متن

دو شعر از احسان اورنگی: او / پسر سرشاری بود / سرشار از نمی‌دانم چه / از خودم عاجزانه درخواست کردم که شاعر نباشم / چون نوشتن سخت‌ترین کار است وقتی نمی‌نویسم... ادامه متن

گلو / به دامن باد / واژگان را صید نکرده باشی /  از سکوت / نم  می‌خورد، نخ‌نما! / به ته می‌رسد / خطابه‌ات! / بانو! / مملو از معاشقه / تارزان شعرهای معاصر... ادامه متن

شعری از پدرام محمدزاده: می‌خواستم برای هر آسمان‌خراشی یک طبقۀ تعریف‌نشده بسازم / که هیچ شماره‌ای ندارد / و جز بعضی‌ها کسی از وجود آن اطلاع ندارد / یک طبقۀ مخفی / میان تمام طبقات / یعنی طبقه‌... ادامه متن

دو شعر از محسن نظارت: آزاد بود / با فاصله از تکیه‌گاه درد / زخمی عمود / از تیر یک سررهای انتزاع سرد / معکوس سهم طرگی‌اش را / طلب می‌کرد... ادامه متن

سه شعر از حسن فرخی: شعری به دست من رسیده است / همراه عکسی از دخترم کنار یک شیر سنگی. / قصه‌ای به دست من رسیده است / همراه عکسی از زنم کنار یک خانۀ قدیمی / که روشنایی ماه را کم‌رنگ می‌کند... ادامه متن