رنج می‌کشیم. نه از سرگیجه‌ی خلأ بلکه از سرگیجه‌ی آنچه در پیش است؛ از آینده از آنچه هنوز نیست. خلأ یک محدودیت نیست و یک گذرگاه است؟ خلأ نظیر ما را از پا در آورده. مایا را واگذار کرده‌ایم و کا... ادامه متن

حالا که کف اتاق را از وجود کرک، تارهای مو در اندازه‌های مختلف، گرد و خاک و آشغال‌های ناشناخته دیگر پاک کرده‌ام، لکه‌هایی در کف زمین می‌بینم که مانند هیولایی گرسنه دهان باز کرده‌اند و می‌خواه... ادامه متن

داستان پریستار ده نار نوشتۀ احمدرضا تقوی فر / آن‌جا که برقابرق پولک‌های دنا، روشنای آفتاب را باز می‌تاباند و بلوط‌ها و بومادران و شیدها و باغ‌های انار چشم هر بیننده‌ای را می‌رباید، آن‌جا، آن... ادامه متن

سلول در تاریکی فرو می‌رود. صدایی جز نفس‌هایم را نمی‌شنوم. زیر پنجرۀ کوچک، روی پتوی شتری دراز می‌کشم و برای شنیدن چنار، منتظر باد می‌شوم. باد که می‌آید، ریه‌هایم را پر می‌کنم. سینه‌ام آهسته ب... ادامه متن

ژامبون کاغذ / داستانی از مرداد عباسپور: پدر گفت: «چیزی نیست. یه بابانوئل رفته تو چشم‌هاش چند بار پلک بزنه بیرون می‌یاد.» برادر بزرگ‌تر خندید: «یه بابانوئل. وای خدا. یادم باشه فردا تو مدرسه ب... ادامه متن

به یاد دو میلیون نفری که تحت رژیم خمرهای سرخ جان‌شان را از دست دادند.این کتاب را تقدیم می‌کنم به پدرم، سِنگ ایم آونگ[1] که همواره باورم... ادامه متن