درباره نویسنده

مطالب مشابه

یک دیدگاه

  1. 1

    عباس عابد ساوجی

    چیزی به ذهنم نمی رسد که بنویسم! من از آن آدمهایی هستم که ذوقشان به چشمشان است.
    باید ببینند تا زبان شان به گفتن و دست شان به نوشتن باز شود. خب اگر نا بینا بودم، لابد باید کر هم می بودم! وقتی چیزی را نمی بینی تا در باره اش بنویسی و حرف بزنی خوب باید لال هم باشی . وقتی چیزی را نمی شنوی و نمی بینی، در باره چه چیزی باید حرف بزنی…؟

    وقتی می خواهیم مقاصد سیاسی خود را با زبان ادبیات بیان کنیم، لطف و صمیمیت ، ظرافت، شیوایی ادبی خود را از دست می دهد تبدیل به زنی می شود که همه خواص خوب خود را از دست می دهد به این بهانه که ادای مرد ها را در بیاورد! شاید قدرت بدنی مردی را به دست بیاورد اما دهها حسن زنانه را از دست می دهد.

نظرات بسته شده است.

2014 Powered By Wordpress, Goodnews Theme By Momizat Team