فیروز زنوزی جلالی ناخدای داستاننویس ایران درگذشت
ادبیات اقلیت ـ فیروز زنوزی جلالی داستاننویس، درامنویس، منتقد و مدرس ادبیات داستانی، امروز سه شنبه، ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، پس از گذراندن یک دوره معالجۀ دشوار، به علت بیماری سرطان در بیمارستان مسیح دانشوری تهران درگذشت.
فیروز زنوزی جلالی یکم آبان ۱۳۲۹ در خرم آباد به دنیا آمد. او در کودکی به همراه خانواده به تهران کوچ میکند؛ به قول خودش: «به شهر بیدر و دروازۀ غریبکش.» از سال ۱۳۴۹ به بوشهر میرود و به نیروی دریایی میپیوندد. و نخستین داستان او به نام «یک لحظه بیش نیست» در همان موقع در مجلۀ فردوسی منتشر میشود و پس از آن داستانهای دیگری از او در مجلاتی مانند فردوسی و کاریکاتور منتشر میشود.
فیروز در سال ۵۳ به تهران بازمیگردد و بعد از آن مدتی را در ضمن دوران خدمت نیروی دریایی خود، به سفرهای دریایی به مناطق مختلف جهان از جمله ایتالیا، اسپانیا و آفریقای جنوبی میپردازد.
پس از انقلاب سال ۵۷، به عنوان افسر کمیسر دریایی ناوچههای ۵۶پایی، به پایگاه دریایی خرمشهر منتقل میشود و پس از گذراندن دورانی سخت، در ایام جنگ ایران و عراق، به تهران منتقل میشود و نوشتن داستان را که از همان ایام جوانی و پس از نوشتن نخستین داستانهایش در بوشهر و انتشار آنان کنار گذاشته بود، از سر میگیرد و و داستان «لکلکها» را در گاهنامۀ داستان حوزۀ هنری منتشر میکند. و در جلسات داستاننویسان انقلاب حوزۀ هنری حضور مییابد.
در سال ۱۳۶۸ مجموعهداستان «سالهای سرد» را منتشر میکند و پس از آن، مجموعهداستانهای «خاک و خاکستر» (۱۳۶۹)، «مردی با کفشهای قهوهای» (۱۳۷۳)«روزی که خورشید سوخت» (۱۳۷۰)، «سیاه بمبک» (۱۳۷۷) و… از او به چاپ میرسند.
او همچنین دهها نمایشنامه نوشته و کارگردانی کرده است، از جمله نمایشنامههای «مثنوی کوچه (۱۳۶۹)، «غریبه» (۱۳۷۱»، «فاجعۀ نوزدهمین» (۱۳۷۲)، «تیغ پرپشت» (۱۳۷۳)، «سلطان و کاتب» (۱۳۷۴)، «نماز» (۱۳۷۵) و «جنگهای هنری دریا» (۱۳۷۶) و نیز نمایشنامۀ «درختی در برزخ» که رتبۀ اول چهارمین دورۀ مسابقه نمایشنامه نویسی فرهنگی هنری فجر استان تهران را در سال ۱۳۶۶ از آن خود میکند.
فیروز زنوزی جلالی همچنین ساخت دو فیلم مستند «آلفا هنوز زندهاست» و «آینه و مرداب» را در کارنامۀ خود دارد.
از فیروز زنوزی جلالی همچنین چند کتاب نقد به جا مانده است، از جمله: «نقد چهار» و «باران بر زمین سوخته» که مجموعهنقدهایی است بر آثار احمد محمود.
او علاوه بر نقد، مدرس داستاننویسی نیز بود و در جشنوارههایی مانند کتاب سال، جلال آل احمد و… داور و کارشناس بوده است.
از دیگر آثار داستانی زنوزی جلالی باید به رمان رمان «مخلوق» (۱۳۸۶) و «قاعدۀ بازی» (برنده نخستین دورۀ جایزه جلال آل احمد در سال ۱۳۸۷ و چند جایزه دیگر) اشاره کرد.
او همچنین در اردیبهشت سال ۱۳۹۵ علی رغم بیماری، با حضور در محل برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران از آخرین رمان خود «برج ۱۱۰» رونمایی کرد. این کتاب را انتشارات علمی و فرهنگی برای نخستین بار در سال ۱۳۹۵ منتشر کرده است.
زنوزی جلالی بازنشستۀ نیروی دریایی با درجۀ ناخدایکمی بود.
فیروز زنوزی جلالی از زمستان سال ۹۴ با سرطان ریه دست به گریبان بود و روز چهارشنبه، ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶، پس از گذراندن یک دوره معالجۀ دشوار، در بیمارستان مسیح دانشوری تهران درگذشت.
ادبیات اقلیت درگذشت این نویسندۀ پیشکسوت را به جامعۀ فارسی زبانان تسلیت میگوید.
ادبیات اقلیت / ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶