شما اینجا هستید:خانه » یادداشت » پل‌ها

یادداشت‌های احمد ابوالفتحی و نفیسه مرادی

در جهان بودن؛ مجتبی گلستانی و هوشنگ چالنگی

مجتبی گلستانی در کتابِ در جنگل بلوط که یک نامۀ بلندِ عاشقانه است و جست‌وجویی بی‌پایان است در راهی ناتمام برای دوباره آشنا شدن با جهان در دورانِ بی‌خانگیِ انسانِ مدرن و بیگانگی او با جهان؛ برای آن‌چه که با استخدامِ اصطلاحی از هایدگر «در جهان بودن» می‌خواندش از شعرها مدد می‌جوید... ...

ادامه محتوا

دریغی بزرگ برای نقد ادبی در ایران؛ در سوگِ مجتبی گلستانی

مجتبی گلستانی را بسیاری با کتاب «واسازیِ متونِ جلال آل‌احمد» شناختند. کتابی که در زمستان 1394 منتشر شد و نویدِ حضور منتقدی جدی و پژوهشگری پرسشگر را می‌داد. آن‌چه آن سال‌ها پیش از هر چیز، مخاطبِ جدی ادبیات را درگیرِ این کتاب کرد، نامش بود... ...

ادامه محتوا

چرا باید نقد پسااستعماری را جدی گرفت؟ / رنگ پوست اِلمر

رنگ پوستِ همه‌شان فیلی بود؛ همه به جز اِلمر. فیلی که پوست تنش زرد و نارنجی و قرمز و صورتی و بنفش و آبی و سبز و سیاه و سفید بود. یک شب المر از این فکر که چرا با دیگران فرق دارد و برای همین دیگران مسخره‌اش می‌کنند خوابش نبرد... ...

ادامه محتوا

‌یدو با زخمِ شیر چه کرد؟/ شعاری و نه‌چندان آزاد

اگر مایل هستید بدانید اقتباسِ بد چگونه می‌تواند مهم‌ترین نقطه‌ی قوتِ یک روایت را به مهم‌ترین نقطه‌ضعف آن تبدیل کند ابتدا داستانِ زخم شیر نوشته‌ی صمد طاهری را بخوانید و سپس فیلم یدو ساخته‌ی مهدی جعفری را ببینید... ...

ادامه محتوا

مرگ در شعرهای عباس صفاری

مرگ در شعرهای عباس صفاری از زنده‌ترین عناصر است. او در شعرهایش ناظرِ بی‌حسرتی بود که بی‌آنکه تن به احساسات بدهد، نزدیکی و ناگزیری مرگ را به‌شوخی می‌گرفت... ...

ادامه محتوا

مهابهارات / یکی از بزرگترین دستاوردهای روایی بشر

مهابهارات برای هندوان کتابی دینی و آئینی است اما ساختِ رواییِ مبتنی بر نبردِ خاندانی‌اش و نیز روایت‌ها و خرده‌روایت‌های جذاب و متنوعِ آن، این کتاب را به اثری پر اهمیت در تاریخِ ادبیات جهان هم تبدیل کرده است. اثر پراهمیتی که طولانی بودنش نزدیک شدن به آن را سخت کرده است. ...

ادامه محتوا

تمامی حقوق برای پایگاه اینترنتی «ادبیات اقلیت» محفوظ است.

رفتن به بالا