آن‌هایی که می‌توانند داستان بنویسند در سپیده‌دم‌اند. آن‌هایی که می‌توانند مقاله بنویسند در شامگاه‌اند. کسی که در شامگاه نشسته و اتفاقات روز را تا شامگاه زیسته، به نتیجه‌ای رسیده و یک ایده در ذهن دارد و می‌تواند مقاله‌ای منسجم درباره‌اش بیندیشد و بنویسد. ...

زمان ماجرای داستان، در اسفندماه، یعنی نزدیک عید است. پایان سالی که رفته و روزهای گشوده به آغاز سال نو. چیزی دارد پایان می‌پذیرد و به‌ناچار چیزی در شرف آغاز است. ...

این متن، گزارش حال مردی است که عاشق شده است و همواره در ایستگاه اتوبوس می‌نشیند و از اتوبوس جا می‌ماند. چرا؟ چون چشم‌هایش را برای غرق شدن در رؤیای چشم‌های معشوقه‌اش می‌بندد. این وضعیت، در ابتدای گزارش و در انتهای گزارش تغییری نمی‌کند. ...

منتقم / نقد زهره عارفی بر داستان «غروب حوالی عذاب»، نوشتۀ محمدعلی رکنی: فرانسیس بیکن در مورد انتقام گفته است: «آن کس که به انتقام فکر می‌کند، زخمی را که به مرور خوب می‌شود، تازه نگه می‌دارد.» ...

درد عشق / نقد زهره عارفی بر داستان «دوست دارم همیشه باشم» نوشتۀ سید محمد صاحبی: داستان‌های خوب به طور معمول علاوه بر لذت خواندن، در لایه‌های زیرین خود، به نکات دیگری نیز اشاره می‌کنند و اجازه می‌دهند مخاطب خوانش‌ها و برداشت‌های مختلفی از داستان داشته باشد. ...