امید و فاجعه در کابل، شهرِ باشکوهِ رازورانه… در “وقت چیغ انار”، فیلمی درخشان از گراناز موسوی
یادداشتی از مهین میلانی دربارۀ فیلم سینمایی "وقت چیغ انار" ساختۀ گراناز موسوی با عنوان امید و فاجعه در کابل، شهرِ باشکوهِ رازورانه... ...
ادامه محتوا ›یادداشتی از مهین میلانی دربارۀ فیلم سینمایی "وقت چیغ انار" ساختۀ گراناز موسوی با عنوان امید و فاجعه در کابل، شهرِ باشکوهِ رازورانه... ...
ادامه محتوا ›پلتفرم داستانی سرراست اما عمیقاً تکاندهنده دارد. گورِنگ، روشنفکری میانسال با گرایشهای چپگرایانه، برای ترک سیگار و خواندن دنکیشوت به آژانسی مراجعه میکند که کارش به شکلی مرموز و مخوف، فرستادن آدمها به درون گودالهای شمارهدار و طبقهبندیشده است. ...
ادامه محتوا ›در گزارۀ "شیطان وجود ندارد" آن قدرت نهایی موجود است که در زبان و در مرگ وجود دارد. در دو جایی که بشر در آن اسکان میگزیند... ...
ادامه محتوا ›جهان کاراواجو بیشباهت به لابراتواری انباشته از اجساد مثلهشده نیست. او چون خدای آزتک الوهیتش تنها با خون، درندگی، آتش و سبعیت تضمین میشود... ...
ادامه محتوا ›نمایش «هفت دقیقه» اثر استفانو ماسینی (ایتالیایی) به ترجمۀ نیایش بهمینه و کارگردانی آرش عباسی در فروردین و اردیبهشت سال ۹۸ در تهران، سالن حافظ به اجرا گذاشته میشود. ...
ادامه محتوا ›مرگ در هر عرض جغرافیایی و طول تاریخی مفهومی است که باشندگان زمین در مواجهه با آن برخورد خاص خود را انجام دادهاند. چند دهه نابسامانی، حضور طالبان و حتا اکنون، در زیستبوم خاص و منحصر به فرد افغانستان میتوان نه فقط سایۀ مرگ، بلکه حضور زندۀ آن را دید... ...
ادامه محتوا ›نمایش رؤیای شب نیمه تابستان تا کنون دوبار توقیف شده است. اولینبار، دقیقاً بیست سال پیش بود. یکسال از تشکیل دولت اصلاحات میگذشت و کارگردان نمایش، محمود کریمی حکاک، با گردهمآوردن گروهی از دانشجویان رشتۀ تئاتر... ...
ادامه محتوا ›"همیشه یک عضو در بدن شما اضافی است" عنوان یادداشتی از امیر قنبری است دربارۀ جهانِ عکاسانۀ جوئل پیتر ویتکین که در اختیار سایت ادبیات اقلیت قرار گرفته است... ...
ادامه محتوا ›فیلم ابد و یک روز جزو آثار مطرح سینمای ایران در چند سال اخیر است. فیلم خانوادهای را نشان میدهد که اعضای آن درگیر مسائل مختلفی هستند. در نگاه اول به نظر میرسد که بزرگترین معضل خانواده برمیگردد به محسن که معتاد و موادفروش است؛ به طوری که در جایجای فیلم این نکته را از زبان شخصیتهای مختلف فیلم میشنویم. ...
ادامه محتوا ›فرض کنید بحث از هنرمندی است که قربانیِ قریحۀ طوفانیاش شده و در بی امکاناتیِ مطلق و محصور در فضایی بسته، از اثرِ «عذاب» نبوغی سرکش و طغیانگر و خلاقیتی انفجاری مجبور میشود با مدفوعِ خود روی پوستِ بدنش «رمان» یا «شعر» بنویسد... ...
ادامه محتوا ›