مجلهای که میخواهد رنگ و بوی «کتاب هفته» را داشته باشد
ادبیات اقلیت ـ چند وقتی است که در دکههای مطبوعات و بعضی از کتابفروشیها، اتفاق تازهای افتاده است. میان انبوه مجلات و روزنامهها، مجلهای کوچک و خواندنی برای خودش جا باز کرده است، که چیزی بیشتر از یک مجلۀ معمولی است. دورهای جدید از مجلهای که پیش از این هم منتشر میشد و مدتی بود که انتشارش دچار وقفه شده بود. شاید شما هم مثل ما با خواندن یکی دو شماره از دور جدید مجله با خودتان بگویید، یعنی ممکن است بار دیگر مجلهای پا به عرصۀ مطبوعات گذاشته باشد که دکۀ مطبوعات را برایت تبدیل کند به یک وعدهگاه شیرین، به چیزی مثل صندوق پستیای که تو هرچند میدانی تا چند روز دیگر خبری از نامهای که دلت میخواهدش در آن نیست، هر روز بروی نگاهش کنی تا لحظۀ آمدن آن نامۀ دلخواهت را برایت بیشتر کند. به اعتقاد ما که چنین اتفاقی افتاده است.
مجلهای که بتواند «خیلیها را به تماشای تازههای ادبیات و فرهنگ و هنر و جامعه» ببرد. مجلهای که مدیرمسئولش دوست داشته است «هفتهنامهای داشته باشد که رنگ و بوی «کتاب هفته» سالهای نوجوانی و جوانیاش بدهد؛ هفتهنامهای که او و همنسلانش خاطرات خوشی از آن داشته و دارند.» و حتی ما نسل بعدیها هم هر وقت یک شماره از آن را توی یک دستدومفروشی میبینیم، نمیتوانیم از خیر خریدنش بگذریم و ورقش که میزنیم، از نامهایی که آن زمان در آن مجله مینوشتهاند و حالا هر کدامشان به غولی در ادبیات و فرهنگ کشور تبدیل شدهاند، و از انتخابهایی که برای ترجمۀ بزرگان ادبیات روز کرده است، به ذوق و سلیقه و انتخابِ گردانندگان آن روز مجله آفرین میگوییم و میرویم و مجلهای را که نیمقرن از انتشارش گذشته است با شور و شوق میخوانیم و میبینیم و میفهمیم که ادبیات کهنه نمیشود، و این تصور رایج را که مجله دورانداختنی است و کتاب، ماندنی، با این استثنای زیبا به فراموشی میسپاریم و اینطور بر آن «تصور» تکمله میزنیم که: اگر مجله، «کتاب هفته» نباشد و اگر کتاب، مثل خیلی از کتابهای امروز نباشد!
خلاصه اینکه دور جدید «کتاب هفته خبر» چهار هفته است که منتشر میشود. هرچند ممکن است شمارههای روی آن شما را کمی گیج کند، اما ما توصیه میکنیم که به این شمارهها کاری نداشته باشید و حتا کمی هم ـ اگر در طراحی و گرافیک وسواسی هستید ـ جلد و طراحی مجله را زیرچشمی رد کنید، حتا به بعضی اشکالهای کوچک فنی ویرایشی هم گیر ندهید، سریعتر مجله را ورق بزنید و بروید مطالب آن را بخوانید. قول میدهیم که مطالبی که در آن منتشر شده آن قدر جذاب و خوب هستند که بعضی ضعفهای کوچک یک مجلۀ تازهکار را بفراموشاندتان.
محمد ولی زاده را میشناسیم. حسین واحدی پور را نیز. هر دو از اسمهای آشنا در عرصۀ مطبوعات و خصوصاً مطبوعات فرهنگیاند. خوشحالیم که دومی دغدغۀ داشتن چنین مجلهای را داشته و عملی کرده و اولی، با «هوس قمار دیگر»ش دعوت او را برای ادامۀ کار انتشار این مجله بعد از دورهای توقف، لبیک گفته و سردبیری این مجله را پذیرفته و کار را شروع کرده و حالا ما میتوانیم چهارشماره از حاصل این همکاری جدید را داشته باشیم و در انتظار شمارههای بعدیاش باشیم. و باز هم خوشحالیم که همانطور که سردبیر «کتاب هفته خبر»، محمد ولی زاده گفته است، آقای واحدی پور «نشریهای را منتظر نمیکند، و اگر هم منتشر کرد، به تعطیلی و توقف آن اعتقادی ندارد» چون خیلی خیلی خستهایم از داستان تعطیلیها و نیمهتمام ماندن کارها و امیدواریم و دعاگوییم تا این مجلۀ نوپا بتواند سالهای سال، و حداقل تا ما زندهایم، پابرجا بماند و بیشتر و بهتر از «کتاب هفته» نسل پیش از ما خوانده شود و تأثیرگذار باشد.
دورۀ جدید «کتاب هفته خبر» با صاحبامتیازی و مدیرمسئولی حسین واحدیپور و سردبیری محمد ولیزاده با قیمت ۵۰۰۰ تومان منتشر میشود.
ادبیات اقلیت / ۵ آبان ۱۳۹۴
تمامی حقوق برای پایگاه اینترنتی «ادبیات اقلیت» محفوظ است.