اتاقم، در جدایی‌ها / شعری از تورگوت اویار با ترجمۀ مریم قربان زاده
ادبیات اقلیت ـ شعری از تورگوت اویار (Turgut Uyar) با ترجمۀ مریم قربان زاده:
اتاقم، در جدایی‌ها
تورگوت اویار*
ترجمه: مریم قربان زاده
مثل کاروان حج،
آرام آرام در حال عبورند
ابرهای بزرگ خسته،
از روی پرده‌ها.
عطری به جا مانده از معشوق
– از روز خداحافظی-
در این گوشه،
تنها بهار توی اتاقم.
کش می‌دهد خودش را توی تختخوابم
آهسته آهسته، تنهایی.
ردی از موهای قهوه‌ای معشوق روی بالش.
تنهایی،
دوستی که رؤیاها را قسمت می‌کنم با او.
ساعت،
شب‌های دراز را متوقف می‌کند.
روشنایی است اتاقم، به اندازۀ جنگلی استوایی.
مهتاب،
چراغی که روغنش تمام شده، روی پرده‌هایم.
نقاشی‌هایم،
آدم‌هایی که روی دیوار خمیازه می‌کشند.
شب،
دستمال سیاهی که
اشک‌هایم را با آن پاک می‌کنم.
ادبیات اقلیت / ۵ دی ۱۴۰۰
——
* تورگوت اویار در سال ۱۹۲۷ در استانبول به دنیا آمد. او که به همراه جمال ثریا و ادیب جان سئور از شاعران نسل دوم شاعران نوگرای شعر ترکیه بود، در سال ۱۹۸۵ در استانبول در گذشت.
برخی از کتاب‌های او از این قرار است:
عرض حال ۱۹۵۲
ترکیه‌ام ۱۹۵۲
توتون‌های خیس ۱۹۶۲
هر یکشنبه ۱۹۶۸
دیوان ۱۹۷۰
انجیری که سنگ را سوراخ می‌کند ۱۹۷۲
تمامی حقوق برای پایگاه اینترنتی «ادبیات اقلیت» محفوظ است.