در کجا بودن؛ مسئله این است!

ادبیات اقلیت ـ “در کجا بودن؛ مسئله این است!” در مجموعۀ مدرسه خوشبختی نوشتۀ مرتضا کربلایی لو:

***

هملت، پردۀ سوم، صحنۀ اول: «بودن یا نبودن، مسئله این است.» نه، مسئله این نیست. مسئله «در کجا» بودن است. و منظورم از کجا، مکان، شهر، کشور نیست. هایدگر اسم انسان را عوض کرد، گفت: «آن‌جا باشنده.» «آن‌جا» را به مفهوم انسان تزریق کرد. از این پس به من نگو کیستی، بگو در کدام کانتکست، در کدام زمینه نشسته‌ای. ما کجاییم؟ اگر در جمع میلیاردرها بنشینی، مسئله این است فلان مدل لامبورگینی زرد را چگونه می‌خواهی بخری، در جمع پایین‌شهری‌ها بنشینی، مسئله‌ات این است که با زردچوبه می‌توانی جلو نشتی رادیاتور زن‌گزدۀ پراید را بند بیاوری. تفاوت به زمینه است، به جهان است. انسان یعنی بودن در جهان، بودن در آن‌جا. «آن‌جا» تقدیر توست. چرخۀ پرشتاب واکنش‌های دم به دمت را به آن‌جایی که درونش می‌کوشی و نفس‌نفس می‌زنی، یک دقیقه متوقف کن و ببین کجا ایستاده‌ای. چرا مسائلت، ببخشید جهانت، این‌قدر کوچک است، اگر آرزوی بزرگ بودن داری؟ چرا در جهان غم‌ها و با بیچارگان و بازندگان، دمخوری اگر دو قدم آن سوتر، شادی مسئلۀ محفل است؟

مدرسه خوشبختی در اینستاگرام

(یادداشت‌های اینستاگرامی مرتضا کربلایی لو)

ادبیات اقلیت / ۲۴ شهریور ۱۳۹۷