عباس عبدی زندگی می‌کرد برای این‌که بنویسد / گزارشی از یادوارۀ عباس عبدی در قشم Reviewed by Momizat on . "به نشانی دریا" یادوارۀ عباس عبدی در قشم برگزار شد. ادبیات اقلیت ـ یادوارۀ عباس عبدی نویسندۀ تازه درگذشتۀ ایران با عنوان «به نشانی دریا»، 27 دی 1397 با حضور فره "به نشانی دریا" یادوارۀ عباس عبدی در قشم برگزار شد. ادبیات اقلیت ـ یادوارۀ عباس عبدی نویسندۀ تازه درگذشتۀ ایران با عنوان «به نشانی دریا»، 27 دی 1397 با حضور فره Rating: 0
شما اینجا هستید:خانه » خبر و گزارش » عباس عبدی زندگی می‌کرد برای این‌که بنویسد / گزارشی از یادوارۀ عباس عبدی در قشم

عباس عبدی زندگی می‌کرد برای این‌که بنویسد / گزارشی از یادوارۀ عباس عبدی در قشم

عباس عبدی زندگی می‌کرد برای این‌که بنویسد / گزارشی از یادوارۀ عباس عبدی در قشم

“به نشانی دریا” یادوارۀ عباس عبدی در قشم برگزار شد.

ادبیات اقلیت ـ یادوارۀ عباس عبدی نویسندۀ تازه درگذشتۀ ایران با عنوان «به نشانی دریا»، ۲۷ دی ۱۳۹۷ با حضور فرهاد حسن‌زاده و شیوا مقانلو در سالن مرکز رشد قشم برگزار شد.

این نویسنده که سالها ساکن جزیرۀ قشم بود، اول آذر ۱۳۹۷ در اصفهان درگذشت.

فرهاد حسن‌زاده، در گزارشی دربارۀ این یادواره نوشته است:

نزدیک به دو ماه از سفر عباس عبدی می‌گذرد. او ناخدای کشتی داستان‌هایی بود که از لنگرگاه قشم تا دوردست‌های این سرزمین سفر می‌کردند. دوستان شاعر و داستان‌نویسِ عباس به یادش مراسم یادبودی برگزار کردند.

بچه‌های انجمن داستان این جزیرۀ دور، دوری فاصله‌ها را با نزدیکی‌ دل‌هایشان جبران کردند و از من و خانم شیوا مقانلو (نویسنده و مترجم و مدرس دانشگاه) دعوت کردند تا حرف‌هایمان را دربارۀ عبدی و نوشته‌هایش بگوییم. البته در کنارمان علی آموخته نژاد (داستان‌نویش و شاعر ساکن قشم) هم بود که نقد و نظری و گذری بر آثار عبدی داشت.

گفتنی‌ها زیاد بودند و ای کاش بچه‌های قشم گزارش این برنامه را در جایی ثبت و ضبط می‌کردند. اگر بخواهم حرف‌های خودم را خلاصه کنم باید بگویم که عبدی انسان عجیبی بود. کمی دیر به خیل نویسندگان پیوست و اولین کتابش را سال ۸۴  برای بزرگ‌سالان منتشر کرد که خوش درخشید.

اما ویژگی‌ خاصش این بود که با جرئت و جسارت فرمان کشتی هنرش را به سمت سواحل نویسندگی برای نوجوان‌ها چرخاند و طی هفت سال آخر عمرش بیش از هفت اثر برای نوجوان‌ها نوشت. آثاری که شاید در ابتدا کمی خام‌ به‌ نظر برسند، ولی به مرور زمان و کسب تجربه‌های ادبی رو به کمال رفتند و تبدیل به سبک عباس عبدی شدند. سبکی که در آن بوم و زیستگاه یکی از اجزای اصلی آثار شدند. چنان‌که اگر عنصر طبیعت و بوم جنوب را از داستان‌ها بگیری، چهارچوب داستان‌ها یکی از چوب‌هاش را از دست می‌دهد و ناقص می‌شوند.

عبدی زندگی می‌کرد برای این‌که بنویسد و هیچ گوشه و کناری از زندگی نبود که به سادگی از کنارش بگذرد. او حتی وقتی می‌خواست نقدی بنویسد و یادی از کسی و چیزی بکند آن را بر شانۀ داستانی موازی می‌نشاند و روایت خواندنی و گرمی مقابل چشمانت می‌گذاشت.

عبدی به نویسندگان جوان و نوشته‌هایشان احترام می‌گذاشت و دست کسانی را که نیاز به کمک داشتند می‌گرفت و یاری‌شان می‌کرد.

نمایش یک فیلم کوتاه و داستان و شعرخوانی از بخش‌های دیگر این برنامه بود.

در حاشیه این یادبود دو کارگاه نویسندگی توسط من و خانم شیوا مقانلو نیز برگزار شد.

منبع: کانال تلگرامی فرهاد حسن زاده: farhadhas@

ادبیات اقلیت / ۳۰ دی ۱۳۹۷

تمامی حقوق برای پایگاه اینترنتی «ادبیات اقلیت» محفوظ است.

رفتن به بالا